Hoe ben ik hier verzeild geraakt?

Ik ben dus echt begonnen met mijn blog. Een eigen blog.Dat het kon heb ik zelf bedacht. Alhoewel het idee dus al een hele tijd geleden is ontstaan.

Zoals ik al eerder vertelde: ik moest destijds een plan maken om weer aan de slag te gaan op mijn werk. Helaas werkte die directieve opdracht van mijn leidinggevende ietwat averechts en moest ik het in het hele proces nog iets  “rustiger aan doen”. Dus ik besloot het hele project uit te stellen. Het kon niet anders. En aangezien de wereld redden mij ook even niet lukte, toen niet maar ook nu niet, is schrijven een goed alternatief. Schrijven vind ik fijn, delen is goed. Ik wil mijn ei kwijt.

Maar, hoe ga je dat doen, een blog opzetten? Goeie vraag. Ik stelde hem mezelf een jaar geleden voor het eerst. Een website bouwen, dat moet je dus gaan doen als je een blog wilt schrijven. Dat ging ik uiteraard zelf uitzoeken want hulp van anderen vragen is een lastige voor mij. En zoals dat vaker bij mij gaat: eerst hield ik me lekker veilig bezig met het uitvinden van van alles. Bedenken hoe en wat voor kleur en stijl ik wilde. Aanpassen, dingen kwijtraken, beetje blij met het resultaat, het weer een keer kwijtraken en het dan behouden. Ik zat lekker in een flow. En toen was het zover: Zelf gedaan! Mijn website. Klaar! Maar dat had me wel erg veel kruim gekost. Ik was bijzonder moe en uitge-flowed en ik liet het weer liggen. Heel even maar. 1 jaar om precies te zijn. Er zijn namelijk altijd belangrijkere dingen om te doen.

Je ziet: mijn basis is er pas na ruim een jaar ploeteren, zuchten, steunen, afdwalen, verfijnen en nog eens verfijnen en nog eens …En ik weet inmiddels, ik blijk het dus super spannend te vinden. Dus ik kan het blijven uitstellen, wat ik vaker doe bij spannende dingen. Eigenlijk doe ik dat altijd bij hele spannende dingen. Totdat het niet meer kan wachten. Of ik niet meer kan wachten. En dat laatste is nu het geval.

Dus mocht je nog geen idee hebben waar mijn blog over gaat: ik ga je een inkijkje geven in mijn eigen kwetsbaarheden. Hebben we het maar gehad. Alhoewel, nu het eenmaal zo ver is, het uur U daar is, de koe bij de hoorns gevat is en de kogel door de kerk vraag ik me af : Waarom wil iemand dat eigenlijk, over alles bloggen? Waarom zou ik dat willen? En wat gaat dat met mij doen? Zijn er consequenties? Dat is een goede vraag.

Ik denk dat het bij mij zo is dat ik niet meer wil leven in een leven waarin ik een andere persoon laat zien dan de persoon die ik daadwerkelijk ben. En dat ik dat wil overdragen aan anderen, dat dat gewoon niet gezond is voor je. Dat het leven niet alleen maar genieten is, maakbaar, Groots met een zachte G van Geluk. En dat ik mijn lessen niet voor niets wil hebben geleerd. Daarom.

Dus: er valt een inkijkje te geven in mijn leven waarvan niet veel mensen het bestaan kennen. En misschien zul je denken, hoe kan het dat iemand zo lang rondloopt zonder dat iemand opmerkt dat er sprake is van een kwetsbaarheid in die persoon? Weer een goeie vraag. Ik ga hem proberen te beantwoorden. In mijn blog.